میخوام شما دوستانی که به وبلاگم سرمیزنید   نظرتون راجع به عشق بگید وجود داره یانه؟ خوبه یانه؟ اینکه عاشق شدی یانه؟ و یه جمله واسه توصیف عشق ممنون

 وقتی نگاه می کنم وتا فرسنگها کسی را پشت و پناهم نمی بینم
خسته شدم از این همه لبخند زورکی
از این همه بهونه الکی
ای کاش یه ذره فقط یه ذره شهامت داشتم اونوقت واسه پنهون کردن بغض تو گلوم سرفه نمی کردم
ونمی گفتم مثل اینکه سرما خوردم
اونوقت دیگه بهونه اشکام رفتن پشه تو چشمم نبود
خسته ام از جواب دادن های دروغکی از اینکه به دروغ بخندمو اعلام رضایت بکنم تا کسی نفهمه
روزگارم عالیه برای سوختن برای نابودی من
به اینا کار ندارم دلم واسه تو تنگ شده .
 

در جلسه امتحانِ عشق

من مانده‌ام و یک برگ سفید!
یک دنیا حرف ناگفتنی و یک بغلتنهایی ودلتنگی..
درد دل من در این کاغذ کوچک جا نمی‌شود!
در این سکوت بغض ‌آلود
قطره کوچکی هوس سرسره بازی می‌کند!
و برگ سفیدم عاشقانه قطره را در آغوش می‌کشد!
عشق تو نوشتنی نیست..
در برگه‌ام، کنار آن قطره، یک قلب می‌کشم!
وقت تمام است.
برگه‌ها بالا..

هنوز تو را می بینم

از میان حجم انبوده خاطره ها

همسایه قدیمی دلم

دوباره صدایم کن

اما

این بار

آرام تر از قبل

انگار کنارم ایستاده ای

کنار کنار

کنار گذاشتن خیلی از چیزهایی که دوستشان داری

یا به آن ها عادت کردی ٫ زندگی کردی ٫ خندیدی ٫ غصه خوردی ٫....

خیلی سخت است

یک حس تنهایی معناداری به آدم میدهد

عمیق و ماندنی

وقتی مجبور میشوی تمامی آنچه با آن مدتی چشمگیر٫

شیرین و زیبا زندگی کردی را به فراموشی بسپاری

امشب چیزی را به کنار نهادم

که ماه هاست در جنگ برای تصمیم درباره آنم

امشب تمامی آنچه ساخته بودم و سعی در حفظش داشتم بی معنی شد

امشب یک بار دیگر تنها شدم

از زمانی که به او سلام کردم تا زمانی که در بدرقه ای ساختگی

در را به روی او بستم

دست راستم دیگر خالی است

و تجربه ای تیره بر قلبم نشسته

تا انگیزه ای سرد برای تصمیمی سخت گردد

خداحافظ دوست

خداحافظ .....

دیروز

همانی بودی که

او

می خواست

امروز همانی شده ای که

خود

می خواهی

ولی خواهشا

فردا همانی باش که

من

می خواهم

ممنون

دیروز

همانی بودی که

او

می خواست

امروز همانی شده ای که

خود

می خواهی

ولی خواهشا

فردا همانی باش که

من

می خواهم

ممنون

تخته سیاه بهانه ای هس برای حرف زدن با خدا...که شاید تو طول روز فراموشش میکردم...

بهانه ای هس برای مرور کارهای خوب و بدی که انجام دادم و انگیزه برای جبرانشون...

همیشه وقتی میخواستم کاری انجام بدم میگفتم اگه رو تخته سیاه بنویسمش و دو نفر دیگه بیان بخونن

چه حسی بهشون دست میده؟...

وقتی سوار اتوبوس میشی...

حتی اگه هیچ جایی رو هم بلد نباشی...

اگه مقصدت ایستگاه آخر باشه...

نگرانی برای کجا پیاده شدن معنایی نداره!!

هستی هم دائما در حال حرکته...

حرکت به سوی بالاترین نقطه یعنی تکامل...

من و تو هم قسمتی از آن هستیم...

پس نگران نباش!!!

کاش می دونستی دل تخته سیاه نیست

وقتی که می آیی اسمت رو روی اون بنویسی

و هر وقت دلت خواست

بری اسمت رو از روش پاک کنی